Zo gezegd, zo gedaan: wekker om kwart na 6, douche nemen (ik douch hier trouwens twee tot drie keer per dag), ontbijt en hup de fiets op, kwartiertje fietsen naar de brandweer, fiets droppen, samen met Emma en Marthe te voet naar de bus... Daar liep het al fout want we wisten niet welke bus we moesten nemen. Na 3 keer te vragen zaten we juist. De rit duurde veel langer dan gisteren. De bus maakte omwegen. Surinamers laten de bus ook 100 meter verder rijden om dan af te stappen zodat ze zo weinig mogelijk moeten stappen. De bus moet dus constant stoppen. Om 2 voor 8 kwamen we aan op de school: 'net op tijd'! De directrice stond ons op te wachen en keek onmiddelijk naar haar horloge. Ze belde met haar grote bel en alle kinderen kwamen in rijen staan. Ze zongen een lied en de directrice sprak de kinderen aan over wat er gisteren gebeurde (het gevecht), daarna mochten wij ons zelf voorstellen. Ze vertelde er bij dat we al afgestudeerd waren en dus geen studenten meer waren maar ook juffen (raaar!). Toen mochten we beginnen met observeren, elk apart in een klas...
Ik ging naar een klas maar daar hadden ze LO dus ging ik naar een andere klas. Dit was de Beeldende vorming klas. Ik stelde mijzelf voor aan de leerkracht en vroeg of ik de les mocht meevolgen. Het was goed. De kinderen begonnen te tekenen en één voor één kwamen ze bij de juf om individueel een opdracht uit te voeren. Ze maakten leuke knutselwerkjes rond valentijn. De juf was vriendelijk en kon goed met de kinderen om. Ze vertelde ook veel over hoe ze haar werkjes bendenkt en over hoe ze met de kinderen omgaat, heel interessant. Toch zei ze dat ze het jammer vond dat lijfstraffen werden afgeschaft, euhmmm? Toen kwam een volgende klas met hun leerkracht. Deze leerkracht zat heel de tijd de krant te lezen en bezig op haar smartphone. Ik hielp de knutselleerkracht met dingen opplakken. Kinderen kwamen hun tekening tonen aan mij. Ik vroeg aan een meisje van 12 jaar wat de kleur was van een ingekleurd vlak (het was groen) en ze zei dat het rood was. Het werd mij duidelijk dat het niveau hier wel heel laag ligt. Alle soorten problematieken zitten samen in één klas. Er was een jongen met autisme dat heel de tijd rondkroop en steeds herhalende geluiden maakte, een leerkracht trok hem gewoon verder aan zijn arm.
Na de speeltijd volgde ik nog een les bij een leerkracht die mij zelf niet aankeek. Ze gaf iedereen een schrift en liet ze verschillende oefeningen doen. Ze nam één leerling apart om oefeningen aan het bord te maken. De andere kinden werkten niet aan hun oefeningen en liepen rond. De leerkracht greep maar heel soms in met: 'hou je mond' en 'zit'.
Na de tweede speeltijd ging ik bij nog een andere leerkracht. Zij bekeek mij ook niet en negeerde mij gewoon. Ze gaf geen les. De kinderen werkte nog een kwartier verder aan een knutselwerkje. Het uur daarop werd er niets meer gedaan. De leerkracht ging enkele keren weg om koffie of ze liet een leerling om koffie gaan voor haar. De kinderen waren onrustig en plaagden elkaar. Ze liet het gebeuren maar kwam af en toe tussen. Vanaf 12uur kwamen ouders hun kinderen al halen en om half 1 ging de bel. De school was gedaan.
Het wordt een hele opdracht om samen te werken met de leerkrachten en om hun te doen inzien dat wij hun de les niet willen komen spellen, maar dat we hun willen ondersteunen. Ook denken ze vaak dat wij 'de rijke westerlingen' zijn. Ik was daar nog geen half uur en ze vroegen mij al om cupcakes te kopen. De juf rekende het onmiddelijk om naar euro en zei dat dit voor mij weinig is om te betalen. Ik bestelde er twee maar ik zag dat ze meer verwachtte. Er is ons gezegd dat we hier wel moeten mee opletten.
Morgen gaan we later naar de school omdat we ons eerst moeten gaan aanmelden aan de vreemdelingendienst om ons visum in orde te brengen. Daarna gaan we naar de school tot 15u, de naschoolse opvang. We mogen er 's middags gratis eten, we moeten wel zelf 'een bakje' meebrengen. Emma en ik gingen vandaag om een brooddoos in de Blokker (ze hebben er hier één!). We gaan morgen proeven van het eten op de school. Hopelijk niet iedere dag kip met rijst...
Weetje: Wat ik hier ook al heb geleerd is dat je je tas/rugzak niet op de grond mag zetten. Dit is echt een schande. Gisteren zette Marthe haar rugzak even op de grond en er riepen onmiddelijk enkele mensen dat ze dat niet mocht doen. Mevrouw Kramp zei dat het was omdat we dan 'mensen van de straat' zijn, arme mensen. Vandaag in de school zette ik mijn tas naast mij op de grond en de juf van de cupcakes zei ook onmiddellijk: je mag je tas op tafel zetten hoor! Boodschap aangekomen :p! Ik lette erop en de kinderen hun tas hing ook aan hun stoel. Geen boekentas op de grond te bespeuren!
Sorry voor de lange teksten maar eens ik begin te typen ben ik niet meer te stoppen. Ik neem mij voor om toch wat minder erop te zetten hoor :)
Groetjes uit het heeel warme Suriname!
Ik ging naar een klas maar daar hadden ze LO dus ging ik naar een andere klas. Dit was de Beeldende vorming klas. Ik stelde mijzelf voor aan de leerkracht en vroeg of ik de les mocht meevolgen. Het was goed. De kinderen begonnen te tekenen en één voor één kwamen ze bij de juf om individueel een opdracht uit te voeren. Ze maakten leuke knutselwerkjes rond valentijn. De juf was vriendelijk en kon goed met de kinderen om. Ze vertelde ook veel over hoe ze haar werkjes bendenkt en over hoe ze met de kinderen omgaat, heel interessant. Toch zei ze dat ze het jammer vond dat lijfstraffen werden afgeschaft, euhmmm? Toen kwam een volgende klas met hun leerkracht. Deze leerkracht zat heel de tijd de krant te lezen en bezig op haar smartphone. Ik hielp de knutselleerkracht met dingen opplakken. Kinderen kwamen hun tekening tonen aan mij. Ik vroeg aan een meisje van 12 jaar wat de kleur was van een ingekleurd vlak (het was groen) en ze zei dat het rood was. Het werd mij duidelijk dat het niveau hier wel heel laag ligt. Alle soorten problematieken zitten samen in één klas. Er was een jongen met autisme dat heel de tijd rondkroop en steeds herhalende geluiden maakte, een leerkracht trok hem gewoon verder aan zijn arm.
Na de speeltijd volgde ik nog een les bij een leerkracht die mij zelf niet aankeek. Ze gaf iedereen een schrift en liet ze verschillende oefeningen doen. Ze nam één leerling apart om oefeningen aan het bord te maken. De andere kinden werkten niet aan hun oefeningen en liepen rond. De leerkracht greep maar heel soms in met: 'hou je mond' en 'zit'.
Na de tweede speeltijd ging ik bij nog een andere leerkracht. Zij bekeek mij ook niet en negeerde mij gewoon. Ze gaf geen les. De kinderen werkte nog een kwartier verder aan een knutselwerkje. Het uur daarop werd er niets meer gedaan. De leerkracht ging enkele keren weg om koffie of ze liet een leerling om koffie gaan voor haar. De kinderen waren onrustig en plaagden elkaar. Ze liet het gebeuren maar kwam af en toe tussen. Vanaf 12uur kwamen ouders hun kinderen al halen en om half 1 ging de bel. De school was gedaan.
Het wordt een hele opdracht om samen te werken met de leerkrachten en om hun te doen inzien dat wij hun de les niet willen komen spellen, maar dat we hun willen ondersteunen. Ook denken ze vaak dat wij 'de rijke westerlingen' zijn. Ik was daar nog geen half uur en ze vroegen mij al om cupcakes te kopen. De juf rekende het onmiddelijk om naar euro en zei dat dit voor mij weinig is om te betalen. Ik bestelde er twee maar ik zag dat ze meer verwachtte. Er is ons gezegd dat we hier wel moeten mee opletten.
Morgen gaan we later naar de school omdat we ons eerst moeten gaan aanmelden aan de vreemdelingendienst om ons visum in orde te brengen. Daarna gaan we naar de school tot 15u, de naschoolse opvang. We mogen er 's middags gratis eten, we moeten wel zelf 'een bakje' meebrengen. Emma en ik gingen vandaag om een brooddoos in de Blokker (ze hebben er hier één!). We gaan morgen proeven van het eten op de school. Hopelijk niet iedere dag kip met rijst...
Weetje: Wat ik hier ook al heb geleerd is dat je je tas/rugzak niet op de grond mag zetten. Dit is echt een schande. Gisteren zette Marthe haar rugzak even op de grond en er riepen onmiddelijk enkele mensen dat ze dat niet mocht doen. Mevrouw Kramp zei dat het was omdat we dan 'mensen van de straat' zijn, arme mensen. Vandaag in de school zette ik mijn tas naast mij op de grond en de juf van de cupcakes zei ook onmiddellijk: je mag je tas op tafel zetten hoor! Boodschap aangekomen :p! Ik lette erop en de kinderen hun tas hing ook aan hun stoel. Geen boekentas op de grond te bespeuren!
Sorry voor de lange teksten maar eens ik begin te typen ben ik niet meer te stoppen. Ik neem mij voor om toch wat minder erop te zetten hoor :)
Groetjes uit het heeel warme Suriname!